Энэ зуны амралт минь үр дүнтэй сайхан өнгөрлөө. 7-р сарын 8 хүртэл сургууль дээрээ эргэлдэн ойр зуурын ажлаа амжуулаад UB guesthouse-ийн Болороо эгч рүү ярьсны дагуу говь руу явах аялал санал болголоо. Энэ компаны шугамаар нийт 4 удаа 26 хоног аялжээ.
Хүмүүс тэр бүр очиж чаддаггүй Монголын байгалийн үзэсгэлэнт газруудаар мөнгө төлж биш авч аялаад их эрч хүч авч чадсандаа баяртай байна. Аялал бүрд дэлхийн өнцөг булан бүрээс ирсэн олон хүмүүстэй танилцаж, санал бодлоо солилцож, сэтгэлийн цэнгэл эдлэж чадлаа. Тэд Монгол орны байгаль, өвсний үнэр анхилсан амар амгалан диваажинг минь бишрэхүйд бахархах сэтгэлээр цадаж явлаа.
Испаний жуулчид Архангай аймгийн Батцэнгэл суманд байх компаны гэрээт гэр буудлуудын жорлонгийн өмнө цайх цагаан уул цэцгийг хараад "Альпийн нуруунд дархлагдсан цэцэг танай оронд жорлонгийн хажууд хүртэл зөндөө ургажээ. Шудрага биш байна " хэмээн шуугилдаж байсан.
Өөрийн эрхгүй "Ямар уудам юм бэ Монголын тал нутаг
Ямар уужуу юм бэ Монгол хүний сэтгэл" гэсэн мөрүүд аманд аялагддаг.
Орхоны хүрхрээ дээр очоод тэрхүү сүр хүчит шуугин унах их усыг өөр лүүгээ нэвтрэн орох эрч хүч энерги хэмээн төсөөлж зогсохуй дор байгаль хүмүүний хүйн холбоог мэдрэх мэт санагдсан.
Монголын их амар амгалан гэж нэгэнтээ уулга алдсан яруу найрагчийн мэдрэмж ямархан агуу юм бэ?